திராவிடம், தமிழ்நாடு பெயர் குறித்து தந்தை பெரியார்

 1955 கால கட்டத்தில் சென்னை மாகாணத்தில் ஆந்திரா, கர்நாடக, மலையாளப் பகுதிகள் பிரிந்து போன பிறகு எஞ்சிய தமிழர் பகுதிகளுக்கு “தமிழ் நாடு ” என்று பெயர் சூட்ட வேண்டுமென்று கோரிக்கை எழுந்தது.

அப்போது பெரியார் தமிழக எல்லை மீட்புப் போராட்டத்தில் பங்கேற்காமல் பிற மொழியினரை உள்ளடக்கி திராவிட நாடு கோரிக்கையை எழுப்பி வந்தார். ஆனால், மற்ற பிறமொழிப் பகுதியினர் பெரியாரின் திராவிட நாடு கோரிக்கையை ஏற்காமல் தனி மொழி வழி மாநிலக் கோரிக்கைக்கு புத்துயிரூட்டியதோடு வெற்றி பெறும் நிலையில் இருந்தனர்.

இதனை அறிந்த பெரியார் வேறு வழியின்றி மொழிவழி தமிழகக் கோரிக்கையை ஆதரிக்கும் நிலைக்கு தள்ளப்பட்டார்.

அப்போது வரை தமிழ் நாடு பற்றி கவலைப்படாத பெரியார் திடீரென்று தமிழ் நாடு பெயர்கூட வைக்கமுடிய வில்லையே என்று பெரிதும் கவலைப்பட்டார். 11.10.1955இல் பின் வருமாறு எழுதினார்.

“தமிழகத்துக்கு தமிழ்நாடு என்று பெயர் கூட இருக்கக்கூடாது என்றும் பார்ப்பானும், வட நாட்டானும் சூழ்ச்சி செய்து இப்போது அந்தப் பெயரையே மறைத்து ஒழித்து சென்னை நாடு என்று பெயர் கொடுக்க இருப்பதாகத் தெரிய வருகிறது.

தமிழ், தமிழ்நாடு என்ற பெயர் இந்த நாட்டுக்கு இல்லாதபடி எதிரிகள் சூழ்ச்சி செய்து வெற்றி பெற்று விட்டார்கள் என்ற நிலைமை ஏற்பட்டு விடுமானால் பிறகு என்னுடைய வாழ்வோ, என்னை பின்பற்றும் கழகத்தினருடைய வாழ்வோ எதற்காக இருக்க வேண்டுமென்று எனக்குத் தோன்றவில்லை” என்றார்.

பேராயக் கட்சியைச் சேர்ந்த ஈகி சங்கரலிங்கனார் “தமிழ் நாடு” பெயர் சூட்டக் கோரி ( 27.7. 1956 முதல் 13.10.1956 வரை) 78 நாட்கள் பட்டினி கிடந்தார். அப்போது சங்கரலிங்கனார் மட்டுமே எதற்கு இந்த வாழ்வு என்று கேட்டு உயிர் துறந்தார். பெரியார் வாய்மூடி மெளனம் காத்தார்.

1964ஆம் ஆண்டு சூலை 23ஆம் நாள் தி.மு.க. உறுப்பினர் இராம. அரங்கண்ணல் “தமிழ் நாடு” பெயர் மாற்றம் கோரி தீர்மானம் கொண்டு வந்தார்.

அப்போதும் பெரியார் தமிழ்நாடு பெயர் கோரிக்கையை ஆதரிக்க வில்லை. இராம. அரங்கண்ணல் அவர்கள் தமது உரையில் பெரியாரை “இரண்டு கெட்டான்” என்று குறிப்பிட்டு பேசியுள்ளார். அது பின் வருமாறு:

“ஈரோட்டுப் பெரியாரைப் பற்றி எடுத்துச் சொன்னார்கள். ஈரோடுப் பெரியாருக்கு நாங்கள் என்றைய தினமும் எங்களை ஆளாக்கியவர் என்பதால் நன்றி செலுத்தக் கடமைப் பட்டிருக்கிறோம். ஆனால், இன்றைய தினம் ஈரோட்டில் இருக்கிற எங்கள் பழைய தலைவர் இரண்டுங் கெட்டனாக இருந்து கொண்டிருக்கிறார். அதே பாதையில் தான் நம்முடைய தட்சிண மூர்த்தி கவுண்டர் அவர்கள் பதிலும் இங்கே இருந்தது. தமிழகம் வேண்டும் என்றும் சொன்னார். அதே சமயம் என் தீர்மானத்தையும் எதிர்த்தார்.

(தமிழ் நாடு எல்லைப் போராட்டமும் பெயர் மாற்றமும் – ஆசிரியர்: அ.பெரியார், பக்கம் 150)

இராம.அரங்கண்ணல் கூறிய இரண்டுங் கெட்டான் நிலையை உறுதிப் படுத்தும் விதமாக இன்னொரு செய்தியும் உள்ளது. அது வருமாறு:

தமிழ் நாடு பெயர் மாற்றம் பற்றி டிசம்பர் 6ந்தேதி (1968) விடுதலை ஏட்டில் வந்த தலையங்கம் இது.

” இந்தப் பிரச்சினை வெற்றி பெற்றதற்கு அண்ணாவின் ஆட்சிதான் காரணம். ஆனால் தமிழ் மக்களுக்கு இந்த பெயர் மாற்றத்தினால் என்ன பயன்? இது எப்படி இருக்கிறதென்றால், நமது ஆள் எதிரியிடம் உதை வாங்காமல் தப்பித்து வந்து விட்டான் என்பது போலத்தான் இருக்கிறது.

ஆசாமிக்குக் கண் பொட்டை தான் என்றாலும் பெயர் கண்ணப்பன் என்பது தோன்றுகிறது. எனக்கு டில்லி ஆட்சி இந்த பெயர் மாற்றத்தை மறுத்திருந்தால் நம் கதி என்ன? ராஜிநாமா செய்வோம். அது நமது பலவீனத்தைத் தானே காட்டுகிறது?

எப்படியானாலும் இது மற்ற கட்சியாரால் செய்து முடித்திருக்க இயலாது என்பதை ஒத்துக் கொள்ள வேண்டியது தான். ஆயினும் இதற்கு “அண்ணா துரை நாடு” என்பதாகப் பெயர் மாறினாலும், தமிழர்கள் அடிமை நாட்டின் அடிமையாக வாழ்வது மாற்றமடையுமா?”
என்று எழுதினார்.

(தந்தை பெரியார் வாழ்க்கை வரலாறு -ஆசிரியர்: கருணானந்தம். பக்கம் : 573)

தமிழ்நாடு என்ற பெயருக்கு எதிராக பார்ப்பனர்களும், வடவர்களும் சூழ்ச்சி செய்தார்கள் என்று அன்றைக்கு கூறிவிட்டு, இன்றைக்கு பெயர் மாற்றத்தால் என்ன பயன் என்று கேட்பதன் மூலம் அவரும் பார்ப்பன- வடவர் சூழ்ச்சிக்குப் பலியாகி விட்டாரோ என்று தான்
கேட்கத் தோன்றுகிறது.

ஆசாமிக்கு கண் பொட்டை தான் என்றாலும் பெயர் கண்ணப்பன் என்று கூறுவதன் மூலம் தமிழ்நாடு பெயர் மாற்றத்தை பெரியார் உள் மனம் ஏற்க மறுப்பதை அறிய முடிகிறது.

“மெட்ராஸ் ஸ்டேட்” என்ற பெயர் தான் வெளி உலகுக்கு தெரியும் என்று கூறி “தமிழ் நாடு” பெயர் மாற்றத்தை காமராசர் தலைமையிலான காங்கிரஸ் கட்சி எதிர்த்ததோ, அதே போல் பெரியாரும் அடிமை நாட்டிற்கு பெயர் முக்கியமில்லை என்று வாதாடி எதிர்ப்பு காட்டுகிறார்.

இதன்மூலமாக 1955ஆம் ஆண்டிலிருந்து தமிழ் நாடு என்று பெயர் வைக்கப் பட்ட 1967ஆம் ஆண்டு வரை இந்த இடைப்பட்ட 12 ஆண்டுகளில், பெரியார் தமிழ்நாடு பெயர் குறித்து கவலைப்படாமல் இருந்திருந்தால் கூட பரவாயில்லை. மறைமுக எதிர்ப்பு நிலை எடுத்து தமிழக மக்களை குழப்பி உள்ளார் என்பதை அறிய முடிகிறது.

-----------------------------------------------------------

தமிழ்நாட்டுற்குத் ‘தமிழ்நாடு’ என்று பெயர் சூட்ட முடியவில்லையே என்று பெரியார் 1955லேயே ஆதங்கப்பட்டார். இது குறித்த பெரியாரின் கருத்துக்கள்

“அதுதான் திராவிடத்தை அல்லது தமிழ்நாட்டை விட்டு ஆந்திரர், கர்நாடகர், மலையாளிகள் பிரிந்து போன பின்பு கூட மீதியுள்ள யாருடைய ஆட்சேபணைக்கும் இடமில்லாத தமிழகத்திற்குத் ‘தமிழ்நாடு’ என்ற பெயர் கூட இருக்கக் கூடதென்று பார்ப்பானும், வட நாட்டானும் சூழ்ச்சி செய்து, இப்போது அந்தப் பெயரையே மறைத்து ஒழித்துப் பிரிவினையில், ‘சென்னை நாடு’ என்று பெயர் கொடுத்திருப்பதாகத் தெரிய வருகிறது. இது சகிக்க முடியாத மாபெரும் அக்கிரமமாகும். எந்தத் தமிழனும், அவன் எப்படிப்பட்ட தமிழனானாலும் இந்த அக்கிரமத்தைச் சகித்துக் கொண்டிருக்க மாட்டான் என்றே கருதுகிறேன். அப்படி யார் சகித்துக் கொண்டிருந்தாலும் என்னால் சகித்துக் கொண்டிருக்க முடியாதென்று சொல்ல வேண்டியவனாக இருக்கிறேன். இதைத் திருத்த, தமிழ்நாட்டு மந்திரிகளையும், சென்னை, டில்லி, சட்டசபை, கீழ், மேல் சபை அங்கீகத்தினர்களையும் மிக மிக வணக்கத்தோடு இறைஞ்சி வேண்டிக் கொள்கிறேன். மற்றும் தமிழ்நாட்டிலுள்ள புலவர்கள், பிரபுக்கள், அரசியல், சமுதாய இயல் கட்சிக்காரர்களையும் முயற்சிக்கும்படி அதுபோலவே வேண்டிக் கொள்கிறேன். ‘தமிழ்’, ‘தமிழ்நாடு’ என்கிற பெயர் கூட இந்நாட்டுக்கு, சமூதாயத்திற்கு இருக்க இடமில்லாதபடி எதிரிகள் சூழ்ச்சி செய்து வெற்றி பெற்று விட்டார்கள் என்கிற நிலைமை ஏற்பட்டு விடுமானால், பிறகு என்னுடையவோ, என்னுடைய கழகத்தினுடையவோ, என்னைப் பின்பற்றும் நண்பர்களுடையவோ வாழ்வு வேறு எதற்காக இருக்க வேண்டும் என்று எனக்குத் தோன்றவில்லை. இந்தக் காரியம் மாபெரும் அக்கிரமான காரியம் என்பதோடு மாபெரும் சூழ்ச்சி மீது செய்யப்பட்ட காரியம் என்றே கருதுகிறேன். நம்நாடு எது? நமது மொழி எது? நமது இனம் எது? என்பதையே மறைத்து விடுவதென்றால், பிறகு தமிழன் எதற்காக உயிர் வாழ வேண்டும் என்பது எனக்குப் புரியவில்லை. ஆகவே இக்கேடு முளையிலேயே கிள்ளப்பட்டு விடும்படி முயற்சி செய்யும்படியாக எல்லாத் தமிழர்களையும் உண்மையிலேயே வணங்கி வேண்டிக் கொள்கிறேன்.” (ஈ.வெ.ரா.சிந்தனைகள், பக்கம்.731, விடுதலை அறிக்கை, 11.10.55)

“என் பிறவி காரணமாக என் இன இழிவுக்குக் காரணமாக இருக்கும் சாதியை ஒழிப்பதும் என் இன மக்களாகிய தமிழர்களுடையவும், என்னுடையவும் தாய் நாடான தமிழ்நாட்டைப் பனியா - பார்ப்பனர்களின் அடிமைத்தளையிலிருந்தும், சுரண்டலிலிருந்தும் மீட்டுச் சுதந்திரமாக வாழ வைக்க வழி செய்வதுமான தனித் தமிழ்நாடு பெறுவதும் என் உயிரினும் இனிய கொள்கைகளாகும். அந்த இலட்சியங்களை அடையத் தகுந்த விலையாக என் உடல், பொருள், ஆவி ஆகிய எதையும் கொடுப்பதற்கு உடன்பட்டே நான் இப்போது சிறை செல்கிறேன், சென்று வருகிறேன். வணக்கம்! வணக்கம்! வணக்கம்!" (ஈ.வெ.ரா. சி. பக். 1874) (விடுதலை தலையங்கம் 15.12.1957)